1. Αύξηση της ζήτησης για νέα γνώση και ερευνητικά αποτελέσματα στην Ελλάδα

Αφορά τόσο τις επιχειρήσεις, όσο και το δημόσιο τομέα (κεντρικές και τοπικές υπηρεσίες, οργανισμοί). Στην πράξη μεταφράζεται στις εξής δράσεις:

• Αύξηση των επενδύσεων σε τομείς έντασης γνώσης στην Ελλάδα και αναπροσανατολισμός του παραγωγικού δυναμικού σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, που απαιτούν ερευνητική και τεχνολογική υποστήριξη (περιλ. και αμυντικά συστήματα),
• Δημιουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από νέους κυρίως επιχειρηματίες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο για την αξιοποίηση των γνώσεων και των ερευνητικών αποτελεσμάτων,
• Προσέλκυση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από το εξωτερικό που αξιοποιούν την νέα γνώση και παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας,
• Αύξηση της απασχόλησης ερευνητικού προσωπικού στις επιχειρήσεις,
• Βελτίωση των συνεργασιών των δημόσιων ερευνητικών φορέων με επιχειρήσεις και παραγωγικούς φορείς γενικότερα: οι συνεργασίες μπορεί να γίνονται σε βάση μακροχρόνιων προγραμματικών συμφωνιών παροχής υπηρεσιών και προϊόντων έντασης γνώσης ή και σε βάση συγκεκριμένων έργων των οποίων τα αποτελέσματα ενδιαφέρουν τις επιχειρήσεις,
• Κατανόηση από την κοινή γνώμη των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων και των επιπτώσεών τους στην καθημερινή ζωή - προβολή θετικών προτύπων για την επιστήμη και την τεχνολογία

2. Αναδιοργάνωση του ερευνητικού συστήματος και της προσφοράς γνώσης στην Ελλάδα

• Αναπροσανατολισμός των προτεραιοτήτων των εποπτευομένων ερευνητικών φορέων της ΓΓΕΤ σε κατευθύνσεις που αφορούν την αναπτυξιακή οικονομική και κοινωνική προσπάθεια: διαφοροποίηση της ερευνητικής αποστολής των φορέων της ΓΓΕΤ από εκείνη των ΑΕΙ και επιλογή στόχων με βάση τις μέσο- και μακρο-πρόθεσμες ανάγκες των επιχειρήσεων και των δημόσιων φορέων,
• Ενίσχυση της ακαδημαϊκής έρευνας στα πανεπιστήμια για την υποστήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας (ΥΠΕΠΘ) και κατάρτιση νέων ερευνητών ,
• Αύξηση της «κρίσιμης μάζας» των ερευνητικών μονάδων στους εποπτευόμενους φορείς με περιορισμό του αριθμού των φορέων και επικέντρωση των πόρων στους καταλληλότερους απ' αυτούς,
• Βελτίωση της ποιότητας της εκτελούμενης έρευνας και εξασφάλιση της «αριστείας» σε παγκόσμιο επίπεδο,
• Βελτίωση της διαχειριστικής αποτελεσματικότητας των ερευνητικών φορέων.

3. «Απεγκλωβισμός» του ελληνικού ερευνητικού συστήματος και περαιτέρω άνοιγμα στο διεθνή χώρο

• Αύξηση των συνεργασιών ελληνικών ερευνητικών ομάδων από δημόσια ερευνητικά ιδρύματα και επιχειρήσεις με αντίστοιχους οργανισμούς στο εξωτερικό,
• Συνεχής ποιοτική βελτίωση της συμμετοχής των ελληνικών φορέων σε έργα του Προγράμματος Πλαισίου της Ε. Ένωσης και άνοιγμα εθνικών προγραμμάτων προτεραιότητας σε διεθνείς συνεργασίες,
• Αύξηση της συμμετοχής ελληνικών ομάδων και φορέων σε δραστηριότητες ευρωπαϊκών και διεθνών επιστημονικών και τεχνολογικών οργανισμών (ESA, ESF κτλ).

4. Ανάπτυξη των τεχνολογικών υποδομών της επιστημονικής και τεχνολογικής πολιτικής

• Συνεχής εκσυγχρονισμός των ηλεκτρονικών δικτύων και των διαδικασιών πρόσβασης σε δίκτυα, βάσεις πληροφοριών και τράπεζες γνώσεων, βελτίωση άλλων υλικών υποδομών (κτίρια, όργανα κτλ),
• Αναβάθμιση του συστήματος χορήγησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και άλλων τίτλων βιομηχανικής ιδιοκτησίας, υιοθέτηση του Κοινοτικού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας, διευκόλυνση της πρόσβασης των ερευνητών και του κοινού στις πληροφορίες που περιέχονται στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας διεθνώς,
• Αναβάθμιση του συστήματος προτυποποίησης - πιστοποίησης - διακρίβωσης (ΓΓΒ/ΥΠΑΝ).

5. Θεματικές / τομεακές προτεραιότητες της επιστημονικής και τεχνολογικής πολιτικής

• Επιλογή τομέων δημόσιας χρηματοδότησης με κριτήρια που συνδυάζουν  το ελληνικό οικονομικό και κοινωνικό ενδιαφέρον με τις παγκόσμιες προοπτικές επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης: τομείς επιλεγμένοι για χρηματοδότηση από το 3ο ΚΠΣ: ήπιες μορφές ενέργειας, τρόφιμα-υδατοκαλλιέργειες, πολιτισμός-τουρισμός έντασης γνώσης, αθλητισμός, μεταφορές πλοήγηση, υγεία - βιοϊατρική - διαγνωστικές και θεραπευτικές μέθοδοι, φυσικό περιβάλλον (ατμοσφαιρικό, θαλάσσιο, υδατικό δυναμικό, δασικές πυρκαγιές, ανακύκλωση κτλ), δομημένο περιβάλλον και σεισμική προστασία, νέες μορφές οργάνωσης των επιχειρήσεων, της εργασίας και της κατάρτισης, ηλεκτρονικής μάθησης, ηλεκτρονικό επιχειρείν,
• Δημιουργία σταθερής οργανωτικής υποδομής για δραστηριότητα τεχνολογικής προοπτικής διερεύνησης (technology foresight) και επιλογή προτεραιοτήτων με κοινωνική συναίνεση.

6. Ποσοτικοποίηση των στόχων

Η Ε. Επιτροπή χρησιμοποιεί ένα σημαντικό εργαλείο κινητοποίησης του δυναμικού των κρατών-μελών δημοσιεύοντας τακτικά, συγκριτικά στατιστικά στοιχεία και δείκτες (περίπου 20 δείκτες εισροών - εκροών), στα οποία περιλαμβάνονται και άλλες χώρες (ΗΠΑ, Ιαπωνία). Με τον τρόπο αυτό, η κάθε χώρα μπορεί να αποτιμήσει την αποτελεσματικότητα της πολιτικής της και να οδηγηθεί στην λήψη μέτρων. Το Ε. Συμβούλιο υιοθετεί επίσης ποσοτικούς στόχους που απεικονίζουν τις πολιτικές δεσμεύσεις για τα επόμενα έτη. Ο παρακάτω πίνακας περιέχει τους στόχους που προβλέπεται να υιοθετηθούν από το Συμβούλιο κορυφής της Βαρκελώνης και προτεινόμενους στόχους από τη ΓΓΕΤ για την Ελλάδα.